Ҷавоҳироти воқеии тиллои тиллоӣ ҳоло бештар ва бештар маъмул гашта истодааст, зеро мизоҷон мехоҳанд заргариро бо дараҷаи баландтар харанд. агар шумо таваҷҷӯҳ дошта бошед, бо мо тамос гиред.